Sinterklaasgedicht: Het vak van garagehouder is vaak

Het vak van garagehouder is vaak,
Een moeilijke en loodzware taak.
Zie klanten maar eens tevreden te stellen,
Die paniekerig om hun auto bellen.
Ze zien het liefst dadelijk en heel vlug,
Hun auto nog diezelfde dag gerepareerd terug.
Kosten moeten zo laag mogelijk, uiteraard,
Anders zijn ze dagen van de kaart.
Er is er echter één die de kroon spant,
En dat is die blonde troela van de overkant.
Zodra haar auto rochelt of wordt onwel,
Trekt ze meteen bij het duo "S" aan de bel.
Tot overmaat van ramp, dat kan er ook nog bij,
Is haar auto meer van het soort "geplet ei."
Alles zit van binnen in die kar muurvast,
En onwrikbaar aan elkaar gelast.
Voor ieder onbenullig onderdeeltje geldt:
Eerst moet de hele motor worden uitgepeld.
Vervolgens zo'n 20 andere onderdelen opzij,
En dan kun je er eindelijk een beetje behoorlijk bij.
"Tja," zei S, "met de auto is van alles mis,
Ik ben bang dat het niet snel te verhelpen is."
Daarom kreeg de "buuf" een kar te leen,
En daar ging ze dadelijk mee heen.
Ze startte fluks de motor en vloog,
Over de dorpsweg als een pijl uit de boog.
Algauw had ze met al die paardenkracht,
Het algauw tot tachtig kilometer per uur gebracht.
Alleen draaide het stuur niet zo licht,
Zodat ze bijna als een bliksemschicht,
Een beduusde voetganger van de sokken reed.
(Die arme man verstijfde daar compleet).
Maar ondanks gebrek aan stuurbekrachtiging,
Kreeg ze zowaar plezier in het felle ding.
En was ze erg dankbaar voor het feit,
Dat ze deze Sunny lenen mocht al die tijd.
De Picasso intussen, en dat was heel fijn,
Stond weer gereed op het garageterrein.
"Het was echt geen 'eitje' dit keer," zeiden S en Anak,
"Want vooral de uitlaat lag behoorlijk in de prak."
"Maar volgens ons werkt hij nu goed,
En doet alles het weer zoals het moet."
Het leed geen twijfel, de auto was weer,
Gemaakt, want hij doet het als een speer!
En jullie hebben, ondanks alle dure kosten,
Ons duidelijk gematst met bepaalde posten.
Hiervoor hartelijk bedankt jullie allebei!
Namens de bestuurders(ster) van het "geplette ei"!

(Om privacyredenen heb ik de garagehouder aangeduid als "S". Hij noemt onze Citroën Picasso altijd een "geplet ei" i.v.m. de vorm van de voorkant van de auto!)

Waardering: 7.9 met 29 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Annelies

Volgende gedicht: Het grote Sinterklaasgedicht
Vorige gedicht: De decembermaand komt er al weer aan
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord