Sinterklaasgedicht: Lieve Helen

Er stonden kussens op je wensenlijst,
Maar was die wens al niet enigszins vergrijsd?
Vorig jaar liep ik ook al te zoeken naar kussens in de juiste kleuren,
Is dat een deja-vu Helen, of kan dit bij jou echt gebeuren?
Verslijt jij kussens bij de vleet?
Is er soms iets wat ik als Sint niet weet?
Heb jij kussens voor oneigenlijk gebruik?
Loopt het soms niet helemaal puik?
Wat een vragen hè, mijn lieve kind.
Je bent ook niet verplicht alles te vertellen aan de Sint.
Toch.... van ermee meppen en er op grienen gaan kussens snel kapot,
Om verdere vernielingen te voorkomen heb ik het volgende gespot:
Neem ervan zoveel je wilt, hou het binnen en buiten de perken,
Laat weten wat je ervan vindt, gooi het er uit, laat een ieder het merken.
Deze uitgesproken hulp helpt je van je hart geen moordkuil te maken,
Je mag alles er uitflappen, schreeuw het van de daken!
Of pak je het wat subtieler aan? Aan jou de keus.
Maar gewoon gebruiken, loslaten en vertrouwen blijft de leus.
Dan hoef jij zeker en vast mijn lieve kind,
Volgend jaar niet weer kussens van deze ouwe vrind.
Rest mij nog je hartelijk te groeten,
Ik ga er gauw vandoor op mijn schimmelvoeten.

De Sint.

Volgende gedicht: Sint en Piet zaten te denken
Vorige gedicht: Ieder jaar rond 5 december
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord