Sinterklaasgedicht: Goh, hebben we je net een amaryllis gegeven

Goh, hebben we je net een amaryllis gegeven,
Het is geen witte, maar een rode en ik zag de wereld opleven.
Groeien en bloeien,
Het zal ons altijd weer boeien.
Maar nog even over dat bloeien,
De kleur rood kan beter in een bloem bloeien,
Dan aan je schouder zitten knoeien.
Daar mag alleen maar Tim of Tom aan zitten,
Zonder naalden en zonder pitten.
Want naalden zijn sowieso uit den boze,
Daar zit je echt niet mee op rozen.
Tjonge jonge, wat een pijn,
Dat was toch echt niet meer zo fijn.
Wat is die naaldenprikker er voor een,
"Kom door de schoorsteen, hier maar heen,"
Zei Nostimos luid en duidelijk,
Dit is toch echt niet zo klantvriendelijk.
Wij zullen dit varkentje wel even voor je wassen,
En zullen die mevrouw eens even harnassen.
Lieve kind, je hebt al genoeg aan je hoofd,
Meer en meer vliegt het naar je strottenhoofd.
En dat wil je toch zeker niet,
Want dat geeft alleen maar kerstverdriet.
Maar, luister goed, mijn lieve kind,
Nogmaals komt Nostimos via de wind,
Stormend naar je huis, strekt hij zijn vleugels uit,
En zegt dan ronduit:
"Wij zitten hier met de buit,
Die jou na al die ellende toekomt, ronduit!"
Om ons naar de vergoeding te begeven,
En dan gaan we echt nog iets beleven.
Bel ons op, en je zult van ons nog horen,
Hoe wij dit gaan ringeloren!

Groetjes van Sinterklaas en Zwarte Piet.

Dit gedicht is ingezonden door Muriël

Volgende gedicht: Beste Jaap
Vorige gedicht: Lieve Sabiene
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord