Sinterklaasgedicht: Toen Sint een kleine jongen was

Toen Sint een kleine jongen was,
Zat opa nog in de kleuterklas,
Hij zat daar altijd op een verhoogd plateau,
Die eeuwige trouwe Bimbo.
Je zou denken: "Wat moest opa met dat wijf?"
Maar heus, dat had echt niets om het lijf.
En waarom zat ze op een verhoogd plateau,
Met naast haar altijd die plumeau?
Ja stoffig was ze eigenlijk wel,
Ze had ook geen enkele hersencel.
Lange wimpers boven reebruine ogen,
Ach wat zijn de jaren voorbij gevlogen.
Opa is er reeds lang niet meer,
Maar Sint heeft nog wel zijn knuffelbeer.
Lange wimpers boven reebruine ogen,
Was dit weloverwogen?
Om die lieve Bimbo als surprise te gebruiken,
En haar trouwe vriendschap te misbruiken?
Sint was erg impulsief,
Maar had geen alternatief.
Bijna had de Sint spijt,
Het voelde als een afscheid.
Bimbo heeft wat toestanden achter de rug,
Geef haar na afloop alsjeblieft weer aan Sint terug.

Dit gedicht is ingezonden door Laura

Volgende gedicht: Beste Thomas
Vorige gedicht: Dit jaar zit jouw cadeau voor het eerst bij de schuurvrouwen in de zak
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord