Sinterklaasgedicht: Voor Ruben

Ja hoor, Sinterklaas had weer zo'n hopeloos geval bovenop,
Het was Ruben, die student uit het oosten van het land, niet bepaald een stomkop.
Je weet wel zo'n gast die als je vraagt wat hij hebben wil, altijd zegt: "Weet ik niet!"
Dus het humeur van Sinterklaas daalde tot ver onder het Kelvin nulpunt.
Sinterklaas prakkiseerde en nam nog een hapje van zijn chocolademunt.
Treintjes en auto's was hij allang ontgroeid.
Pokémonkaarten, Lego, de Kijk, dat is ook niks meer wat hem boeit.
Ja, dit was echt een moeilijk geval, een eigen roeiboot,
Voor wat gekloot,
Op de Rijn,
Ja, dat is pas fijn.
Maar ja, koop eens een roeischip,
Sinterklaas werd onwel en keek een beetje sip.
Al kotsend en proestend strompelde de Sint naar de plee,
Er moest een chinees naar buiten: één, twee, huppekee.
Hij kookt wel graag, dat is de Sint wel opgevallen,
Gehaktballen, die smaken als gomballen,
Over de nassi had nog niemand echt geklaagd,
Anders was hij daar de keuken wel uitgejaagd.
Huisgenoten maakten er soms in zijn ogen een potje van,
Dan trof hij als hij geluk had tussen de taugé slechts twee stukjes kip aan.
Die lange dunne Zeeuw was wel een stuk mager brandhout,
Maar hij kan eten als een zotte en wat je er van vindt, laat hem steenkoud,
De Sint had wel begrepen,
Dat hij liever varkenshaas heeft dan chocoladerepen.
Daarentegen heeft hij ook geen moeite met een hamburgertje, bitterballetje of een malse mexicano,
Maar dat past niet zo bij zijn kook ambitieniveau.
Sinterklaas hoopt vurig dat hij ook nog eens van die kookambitie mag gaan genieten,
Want dat vreten van die Zwarte Pieten,
Dat is al jaren zwaar onder de maat,
Hij was daardoor verworden tot een regelrechte psychopaat!

Dit gedicht is ingezonden door Corne

Volgende gedicht: Beste Iris
Vorige gedicht: Had de Sint het nu goed gezien
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord