Sha, la, la...ooooohh.....yeeaahh,
Shibiduwap, shibiduweaahh,
Sinterklaas, Sinterklaas,
Is de allergrootste grote baas.
Zo...., nog even de shampoo voor mijn grijze haardos,
Yeeaah, I am, I am the great boss!
Shampoo in mijn baard en in mijn haar,
En uitspoelen maar...
Aaarrggghhhhhh... welke zwarte idio...... ehhh Piet zit er aan de kraan,
En doet beneden het warme water aan?
Een straal koud water gleed over mijn rug,
En wat bleek: als het moest, was ik toch nog wel vlug.
Ja.., daar heb je het al: shampoo in mijn ogen,
Whoow dat prikt vet erg...., ik krijg ze niet meer open.
Al tastend ging ik op zoek naar een handdoek,
Maar ja, met je ogen dicht gaat dat niet echt goed.
Ah, daar heb ik iets te pakken,
Ik wreef, maar begon spontaan door mijn knieën te zakken.
Wat een gigantische putlucht zit hier aan,
Ik probeerde me nog vast te grijpen, maar moest me laten gaan.
Zoals een zeekoe die het water in glijdt,
Gleed ik in de douche onderuit.
Als een zak aardappelen plofte ik op de grond,
En viel op mijn oude witte bejaarde kont.
Mijn vetribbels bewogen als een drilpudding minutenlang,
Vanaf mijn bovenbeen, via mijn onderkin, naar mijn wang.
Het was in een flits dat ik even terug ging in de tijd,
Ik zag mezelf jong, blond en strak van lijf.
De fluweelzachte manen van mijn paard,
Waren nog net zo wit en schoon als nu mijn haar en baard.
De geur van rozenblaadjes, het gejuich aan de kant,
Als ik door de straten reed in mijn eigen vaderland.
Vele vrouwen vielen voor mijn dansende blonde lokken,
Getver, wat is dit, wat heb ik hier nu in de hand? Het zijn mijn sokken,
Die putlucht kwam dus daar vandaan,
En ik had ze nog maar 3 weken aan.
Maar die blik even weer terug naar mijn jonge jaren,
Bracht mij toch weer wat tot bedaren.
Ik hees mij weer in mijn witte laken en daarover mijn rode tent,
De rode puntmuts weer op en dacht: "Tja zo ben ik nu bekend!"
Borst naar voren, kont naar achteren en de buik in,
Maar ja in zo'n mega soepjurk zie je dat niet, dat heeft totaal geen zin.
Ik moet iemand vinden die mijn mantel vermaken kan,
Tot een strak getailleerd rood jasje, maar dan zonder kant.
Het laken moet worden, een vet strakke broek,
En op mijn kop een mooie, met glitters bedekte, hoed.
Die staf, dat klere ding,
Smeden we om tot een mooie ketting.
Dan het witte oude paard Americo,
Tja, die geef ik wel aan de kerstman cadeau.
Waarom zelf nog over al die puntige daken,
Ik ga liever in een Limo door de straten.
Mijn boek, eens even kijken, waar is dat lompe ding?
Ach daar is het. Zo, nu op zoek naar een creatieveling.
Hé, verrek alle tekst staat op de kop, het is niet te lezen,
Ach, ik zit aan de verkeerde kant van het boek, dat zal het wezen.
Sjonge, jonge, wat een namen en een informatie,
O wacht even, ha, ha, ha, ha, haaa tsjieee,
Ik voelde een dikke groene roggel mijn mond uitgaan.
Zo, dat is nog eens mikken precies op de juiste naam.
Dit meisje is ontzettend lief,
En daarnaast ook nog eens creatief.
Ik pakte mijn speciale pietenfluitje en begon te fluiten,
Die fluit is zo hoog die horen alleen de Pieten, zelfs buiten.
Postafleverpiet, ga naar Hoogeveen en lever deze doos met naaispullen af,
En ga dan direct ook even langs de juwelier voor het omsmelten van mijn staf.
Mijn trage lijf gleed langzaam en voldaan in de luie stoel,
En tevreden dacht ik: "Mijn leven heeft weer een doel!"
Volgend jaar rijd ik in een vet strakke outfit door alle straten,
Daarom Liesbeth, stuur ik jou mijn kleren, om ze te vermaken.
Alle snottebellen, is het al weer zo laat?
Eh, mijn boek, zak met cadeaus en mijn witte paard,
Ja, ik heb alles en ga er weer snel vandoor.
Ik zeg maar zo: "Liever één oor dan géén gehoor!"
Huh? Soms begrijp ik mezelf niet meer,
Nou ja, tot de volgende keer!
Yiiiiiiiiiiihaaaaaa, hortsik paardje,
Geniet er nog maar even van, want het is nog maar voor 1 jaartje!
Groetjes Sint.
Waardering: 7.73 met 26 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Jos
Volgende gedicht: Sint en Piet komen altijd door Nederland
Vorige gedicht: Op een hele grote stoomboot,
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord