"Ik voel me poep," zei de Sint,
"Ik weet niet, Piet wat jij daar van vindt,
Maar ik ga me snel goed bezatten,
Dus breng snel een stuk of tien kratten,
Gevuld met bruine pretpalen,
Dan gaan we samen flink doorhalen.
En dan, na een uurtje of zeven,
Worden de gedichten geschreven,
Voor kinderen, stout en o zo lief,
Maar niet standaard. Een beetje creatief.
En na het schrijven van die poëzie,
Halen we door tot een uurtje of drie,
En gaan we door tot de flessen zijn geledigd,
En onze hersencellen zijn beschadigd.
Om daarna snel in onze nesten te springen.
Dan horen we toch nog de kiddo's zingen.
En gaan we morgen in volle draf,
De daken op. Dan zijn we er maar van af.
Dus Piet, zet het op een lurken,
Zodat we straks heerlijk kunnen snurken."
Waardering: 4.85 met 47 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Bert
Volgende gedicht: Tingelingeling....
Vorige gedicht: Ik heb maar eens naar een cadeautje gezocht
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord