Bah, bah, bah, zo zat de Sint,
Naar het weer te kijken,
Het was niet zo, zo vond de Sint,
Met Spanje te vergelijken!
Regen, regen en nog eens regen,
Nee daar kan hij echt niet tegen.
Maar ja, hij moet toch weer op pad,
Ook al is het wel wat glad.
Hij moest toch wel wat in die schoenen doen,
Want het zijn er zeker een miljoen!
Maar ook de ouders vergeet hij niet,
Vraag dat maar eens aan Zwarte Piet.
Ja, Piet weet al heel precies,
Het staat nog allemaal op zijn trommelvlies,
Wie lief was en wie stout,
Dat heeft hij allemaal onthouden.
Ja, daar in huize Houtman hoorde Piet wel wat!
Eerst een heleboel geruzie en daaarna "lieve schat!"
"Nou ja, het zal wel zo zijn," dacht Piet,
"Ik zorg wel dat niemand het ziet,
Dat geruzie zal ik wel doorzien.
Maar ja, nu moet ik vliegensvlug even naar de Jamin!
Luuk moet wel wat lekkers krijgen,
Anders zal hij me bedreigen!
Zo van ouwe zak of lul,
Ik vind jou zekers niet gul."
Daar had de Sint geen oren naar,
Hij dacht: "Ik ben een toponderhandelaar."
Dus Luuks wil is wet,
Nu heb ik geen zin meer, ik ga naar bed.
Waardering: 5 met 15 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Sharon
Volgende gedicht: Beste mensen van Moppentap
Vorige gedicht: Hoera, de Sint is weer in 't land
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord