Het schijnt alom bekend te zijn,
Hans houdt van een goed glas wijn.
Dus klom ik op mijn paard en riep: "Vort Bles,
We gaan op zoek naar een goeie fles."
De eerste hindernis kwam al snel,
Ik trapte Bles te hard in zijn vel.
In paniek begon Bles toen te hollen,
Waardoor ik van zijn ruggetje kwam te rollen.
Enfin, je snapt wel hoe zoiets gaat:
Ik lag besmeurd en wel op de straat.
Mijn bisschoppelijke pet 10 meter verderop,
En mijn pruik achterstevoren op mijn kop.
Nadat ik bij zinnen was gekommen,
Ben ik weer op Bles zijn rug geklommen.
Ik riep enthousiast: "We wagen thans,
Een hernieuwde poging voor een fles voor Hans."
Het dorp ligt hier een flink eind vandaan,
We hadden wel vierhonderd meter te gaan.
Dat lijkt misschien weinig, maar het is een hele rit,
Als je in een lange onderjurk op een paardenrug zit.
Ik zat dus gedwee op de rug van mijn knol,
Maar voor ik het wist sloeg het beest weer op hol.
Er was geen houden aan en tijdens die draf,
Verloor ik mijn mantel en mijn staf.
Door dit alles was ik helaas,
Geen "goedheiligman" meer maar "Pineutsinterklaas."
Onttakeld en vuil kwam ik bij de slijter,
Die mij amper herkende met mijn gekreukelde mijter.
Ik deed mijn verhaal en zei wat ik zocht,
Maar helaas was de slijter reeds uitverkocht.
De slijter vroeg: "Waarom persé wijn?
Een boekje hierover vindt hij ook vast wel fijn."
De boekwinkel was gelukkig nog open,
En daar heb ik een lijvig boekwerk kunnen kopen.
Bles ligt nog te bekomen van het gesjouw,
Maar hier is dan een cadeautje voor jou.
Je hebt het denk ik al aangevoeld:
Dit alles is als grapje bedoeld.
Gewoon om je even te laten weten,
Dat Sint jou echt niet is vergeten.
Waardering: 5.5 met 16 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Marieke
Volgende gedicht: Zonder kwade bijbedoeling, domme overdrevenheid
Vorige gedicht: Groene Sint actie
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord